Grote verschillen!
Blijf op de hoogte en volg Lizette en Nicole
17 Maart 2014 | Zuid-Afrika, Pietermaritzburg
Sawubona!
Unjani? Met ons gaat het ontzettend goed. Zoals je leest kunnen we een beetje verstaanbaar maken in het Zoeloe, de mensen vinden het fantastisch en we scoren er enorm veel punten mee ;-) Daarnaast kunnen we de eerste liedjes in het Zoeloe zingen en dansen. De Afrikaanse mensen, maar ook wij vinden het fantastisch. We genieten van het Afrikaanse enthousiasme!
We zijn hier al weer een maand, de tijd vliegt!
Vorige week zijn we onze week begonnen met een dagje meelopen met het outreach-team. Dit team gaat de straat op een heeft veel contact met straatjongeren en probeert ze te begeleiden naar een betere toekomst. Veel meiden van de meidenshelter (waar wij ons onderzoek doen) zijn via het outreach-team in de shelter gekomen, het was daarom interessant om te zien waar ze vandaan komen. Het was niet alleen interessant, maar ook heel heftig. Verhalen kwamen tot leven: jongens die midden op de dag rond een kampvuur zitten, snuivend aan de lijm, om zichzelf warm te houden, de ellende te vergeten. Ook zagen we littekenen over het hele lichaam van gevechten die er op straat waren geweest, meiden die vertellen dat ze kinderen hebben, maar die zijn afgepakt door de overheid omdat ze op straat leven. Een maand geleden was er zelfs een jongen doodgeschoten, maar zijn familie is nog steeds niet gevonden, waardoor hij nog niet begraven is. Niemand weet wie hij is… Dit alles raakte ons enorm, de gevolgen van onze zonden zijn groot. Tegelijk motiveerde het ons ook weer om het beste uit ons onderzoek te halen, omdat deze meiden ook zulke verhalen hebben en we het ze zo gunnen dat ze hierin goede begeleiding krijgen.
De rest van de week zijn we dus actief met ons onderzoek bezig geweest en hebben we lange dagen gemaakt. We hebben interviews afgelegd en deze uitgewerkt en zijn verder gegaan met ons literatuuronderzoek. Daarnaast zijn we ook veel in de meidenshelter om met hen een relatie op te bouwen. We doen huiswerk, we dansen en zingen met ze en ze vinden het fantastisch om vlechten te maken in ons haar. Zulke lange haren hebben zij namelijk niet en ach, dan springen wij ’s avonds gewoon weer onder de douche.
Naast het harden werken hadden we die week ook veel internationale bezoekers van onze huisgenoten. We vinden het ontzettend leuk om zoveel mensen van over de hele wereld te ontmoeten en we genieten van deze contacten.
Zaterdagochtend vroeg zijn we naar Durban gegaan, dit is een uurtje vanaf Pietermaritzburg en ligt pal aan de Oceaan. We hebben gelijk een segway gehuurd waarna we samen met een gids een prachtige tour over de boulevard hebben gemaakt. Wat was dat gaaf zeg! Hierna zijn we terug naar het strand gegaan, het was een fantastische mooie dag met een strak blauwe lucht. Dat betekent minstens drie keer insmeren met factor 50 en alsnog lichtelijk verbranden. Fijn!
Het is niet toegestaan om overal te zwemmen dus vroegen we aan een life guard waar we dan heen moesten. Hij bood ons spontaan aan om ons even te brengen op zijn quad, dat sloegen we natuurlijk niet af. Naast een segway zijn we dus ook op een quad over het strand gegaan en opende hij speciaal voor ons een stukje waar we mochten zwemmen. Wat een vriendelijke glimlach al niet op kan leveren ;-)
Na een duik in de fantastisch hoge golven en een heerlijk ijsje, gingen we lekker even uitrusten en slapen op het strand. Onze tas hielden we angstvallig vast, maar de schoenen hadden we niet helemaal in de gaten. Lizette’s schoenen zijn dan ook gestolen. Ongelofelijk!
Het weekend verbleven we in een backpackers hostel, hetzelfde hostel als Kristian, David en Floris. Zij zijn studiegenoten van ons die ook afstuderen in Z-Afrika. Met hen hebben we de rest van het weekend lekker gechillt: zwemmen, poolen, BBQ, worshipavondje. Heerlijk om even met Nederlanders om ons heen te zijn en tegelijk ook gek om constant in het Nederlands te kunnen praten. We hadden dan ook nog vaak de neiging om er Engelse woorden tussen te gooien of we hadden het idee dat als wij Nederlands praten dat zij ons dan niet verstaan. Dat was niet heel handig, haha.
Deze week doen we een vergelijkend onderzoek bij YfC in Durban, zij hebben ook een meidenshelter. We verblijven dus op dit moment in hun vrijwilligershuis waarin we een heel huis voor onszelf hebben. Dat vinden we eerlijk gezegd prima, want dan kunnen we flink aan de slag en ook lekker even op onszelf zijn. Vanaf donderdagavond gaan we weer naar het backpackershostel om nog even lekker een weekendje van Durban te genieten.
Al met al maken we dus veel mee, van vreselijk armoede tot heerlijke weekenden. De verschillen zijn groot en we zijn God dankbaar dat het we het allebei mogen meemaken.
Constant armoede om je heen kost veel energie en het is dan ook prettig om hier even uit te stappen en samen te genieten.
Wij vermaken ons hier dus prima, we hebben nog geen enkele heimwee en kijken uit naar de tijd die voor ons ligt.
Een hele dikke Afrikaanse knuffel,
Lizette & Nicole
Ps. We hebben alleen wat foto´s van Durban, omdat het niet is toegestaan of foto´s van de mensen van YfC online te zetten. Er zijn dus wel foto´s met schattige zwarte kindjes, maar daar moet je dan even persoonlijk naar vragen ;)
Unjani? Met ons gaat het ontzettend goed. Zoals je leest kunnen we een beetje verstaanbaar maken in het Zoeloe, de mensen vinden het fantastisch en we scoren er enorm veel punten mee ;-) Daarnaast kunnen we de eerste liedjes in het Zoeloe zingen en dansen. De Afrikaanse mensen, maar ook wij vinden het fantastisch. We genieten van het Afrikaanse enthousiasme!
We zijn hier al weer een maand, de tijd vliegt!
Vorige week zijn we onze week begonnen met een dagje meelopen met het outreach-team. Dit team gaat de straat op een heeft veel contact met straatjongeren en probeert ze te begeleiden naar een betere toekomst. Veel meiden van de meidenshelter (waar wij ons onderzoek doen) zijn via het outreach-team in de shelter gekomen, het was daarom interessant om te zien waar ze vandaan komen. Het was niet alleen interessant, maar ook heel heftig. Verhalen kwamen tot leven: jongens die midden op de dag rond een kampvuur zitten, snuivend aan de lijm, om zichzelf warm te houden, de ellende te vergeten. Ook zagen we littekenen over het hele lichaam van gevechten die er op straat waren geweest, meiden die vertellen dat ze kinderen hebben, maar die zijn afgepakt door de overheid omdat ze op straat leven. Een maand geleden was er zelfs een jongen doodgeschoten, maar zijn familie is nog steeds niet gevonden, waardoor hij nog niet begraven is. Niemand weet wie hij is… Dit alles raakte ons enorm, de gevolgen van onze zonden zijn groot. Tegelijk motiveerde het ons ook weer om het beste uit ons onderzoek te halen, omdat deze meiden ook zulke verhalen hebben en we het ze zo gunnen dat ze hierin goede begeleiding krijgen.
De rest van de week zijn we dus actief met ons onderzoek bezig geweest en hebben we lange dagen gemaakt. We hebben interviews afgelegd en deze uitgewerkt en zijn verder gegaan met ons literatuuronderzoek. Daarnaast zijn we ook veel in de meidenshelter om met hen een relatie op te bouwen. We doen huiswerk, we dansen en zingen met ze en ze vinden het fantastisch om vlechten te maken in ons haar. Zulke lange haren hebben zij namelijk niet en ach, dan springen wij ’s avonds gewoon weer onder de douche.
Naast het harden werken hadden we die week ook veel internationale bezoekers van onze huisgenoten. We vinden het ontzettend leuk om zoveel mensen van over de hele wereld te ontmoeten en we genieten van deze contacten.
Zaterdagochtend vroeg zijn we naar Durban gegaan, dit is een uurtje vanaf Pietermaritzburg en ligt pal aan de Oceaan. We hebben gelijk een segway gehuurd waarna we samen met een gids een prachtige tour over de boulevard hebben gemaakt. Wat was dat gaaf zeg! Hierna zijn we terug naar het strand gegaan, het was een fantastische mooie dag met een strak blauwe lucht. Dat betekent minstens drie keer insmeren met factor 50 en alsnog lichtelijk verbranden. Fijn!
Het is niet toegestaan om overal te zwemmen dus vroegen we aan een life guard waar we dan heen moesten. Hij bood ons spontaan aan om ons even te brengen op zijn quad, dat sloegen we natuurlijk niet af. Naast een segway zijn we dus ook op een quad over het strand gegaan en opende hij speciaal voor ons een stukje waar we mochten zwemmen. Wat een vriendelijke glimlach al niet op kan leveren ;-)
Na een duik in de fantastisch hoge golven en een heerlijk ijsje, gingen we lekker even uitrusten en slapen op het strand. Onze tas hielden we angstvallig vast, maar de schoenen hadden we niet helemaal in de gaten. Lizette’s schoenen zijn dan ook gestolen. Ongelofelijk!
Het weekend verbleven we in een backpackers hostel, hetzelfde hostel als Kristian, David en Floris. Zij zijn studiegenoten van ons die ook afstuderen in Z-Afrika. Met hen hebben we de rest van het weekend lekker gechillt: zwemmen, poolen, BBQ, worshipavondje. Heerlijk om even met Nederlanders om ons heen te zijn en tegelijk ook gek om constant in het Nederlands te kunnen praten. We hadden dan ook nog vaak de neiging om er Engelse woorden tussen te gooien of we hadden het idee dat als wij Nederlands praten dat zij ons dan niet verstaan. Dat was niet heel handig, haha.
Deze week doen we een vergelijkend onderzoek bij YfC in Durban, zij hebben ook een meidenshelter. We verblijven dus op dit moment in hun vrijwilligershuis waarin we een heel huis voor onszelf hebben. Dat vinden we eerlijk gezegd prima, want dan kunnen we flink aan de slag en ook lekker even op onszelf zijn. Vanaf donderdagavond gaan we weer naar het backpackershostel om nog even lekker een weekendje van Durban te genieten.
Al met al maken we dus veel mee, van vreselijk armoede tot heerlijke weekenden. De verschillen zijn groot en we zijn God dankbaar dat het we het allebei mogen meemaken.
Constant armoede om je heen kost veel energie en het is dan ook prettig om hier even uit te stappen en samen te genieten.
Wij vermaken ons hier dus prima, we hebben nog geen enkele heimwee en kijken uit naar de tijd die voor ons ligt.
Een hele dikke Afrikaanse knuffel,
Lizette & Nicole
Ps. We hebben alleen wat foto´s van Durban, omdat het niet is toegestaan of foto´s van de mensen van YfC online te zetten. Er zijn dus wel foto´s met schattige zwarte kindjes, maar daar moet je dan even persoonlijk naar vragen ;)
-
17 Maart 2014 - 20:05
Linda :
Heej Nicole en Lisette,
Leuk om af en toe wat van jullie te horen!
Wat gaaf om te lezen allemaal! Heftig ook soms lijkt me.
Mooi dat jullie met jullie onderzoek wat willen betekenen voor de meiden daar, echt gaaf!
Heel veel succes daar en de groetjes uit Nederland!
xLinda -
17 Maart 2014 - 20:08
Marjolein:
Wauw, weer geweldig om te lezen. Wat een ervaring moet dit zijn. Gaaf om te kunnen volgen, op facebook en zker ook zo! Goed te lezen dat het afstuderen ook wil vlotten.
Dikke knuffel voor allebei! Liefs -
17 Maart 2014 - 20:09
Madonna:
Vandaag even internet en jullie mail komt binnen, yay, kan ik het gelijk lezen én reageren, woohoo!!
Manman wat een avonturen zeg..... en kan je nagaan, jullie kunnen uit de ellende stappen, voor hun is het dagelijkse kost en 'gewoon' hun leven... poeh.... heftig.... zal ze ook vast afstompen.... ik spreek uit ervaring (voor een gedeelte gelukkig).
Wat schitterend dat jullie dit allemaal mogen meemaken en kunnen proberen voor hun verschil uit te gaan maken, verschil wat wordt doorgevoerd, en er ook nog is als jullie teruggaan.
Al een maand? Whaaaaaa, time flies zeg! Heerlijk om je straks weer terug te hebben, maar tjemig wat gaat dat snel..... geniet!!!
Dikke knuffel voor jullie beiden,
Madon -
17 Maart 2014 - 20:26
Geraldien:
Hoi lisette,
Wat een mooi reisverslag van een bijzondere reis. Leuk om mee te lezen. Fijn dat jullie beide kanten van de samenleving mogen beleven, geniet ervan. Veel succes met jullie onderzoek.
Groetjes van je nicht. -
17 Maart 2014 - 20:50
Marjolein K:
Haa meiden!
Wauw, echt gaaf om dit mee te maken ljkt me! Klinkt erg heftig wat je soms tegenkomt...Weer super om te lezen: echt fijn dat jullie het zo leuk hebben daar :D!
Geniet ervan en succes met jullie afstuderen..., ik ben ook hard bezig met m'n scriptie liez :P
Dikke knuffel! -
17 Maart 2014 - 21:24
Karien:
Wat heerlijk weer om te lezen meiden! Wat heftig om die armoede te zien zeg. Vandaag nog zei mijn collega 'Ik heb zo'n honger!! De mensen in Afrika zouden er jaloers op zijn..' Ik denk niet dat wij enig besef hebben van hoe hard het leven kan zijn. Maar ik vind het weel heel tof dat jullie naast het zien van het leed ook ontzettend kunnen genieten! <3 -
18 Maart 2014 - 09:24
Anja :
Jaa, leuk om weer wat van jullie avonturen te horen! Heftige dingen inderdaad. Gaaf dat jullie daar dan iets willen betekeningen in deze gebroken wereld! En wat heerlijk dat jullie ook zo kunnen genieten :) Super!! Veel succes ook met jullie afstudeeronderzoek :)! Knuffel uit Sommelsdijk -
24 Maart 2014 - 22:43
Tante Hannie:
hoi Lizette en Nicole
Wat leuk om jullie verslag te lezen. Veel indrukken, maar wel mooi werk wat jullie doen.
Geniet samen overal van en oppassen geblazen. Gods Zegen in alles.
Groetjes van Oom Johan en tante Hannie -
31 Maart 2014 - 23:58
Marcel Tiemensma:
Ha Lizette en Nicole!
heel gaaf dat jullie dit allemaal meemaken! Ik heb een vraagje: voor de afd Sociale Studies maak ik een promotiefilmpje over jaar 2-4 sociale studies (voor 't Open Huis e.d.). Zijn jullie in staat om wat beelden te filmen over jullie afstudeerproject (de locatie, het werk e.d.). Ik zou dat in mijn montage goed kunnen gebruiken. Mocht dat lukken wil je me dan even een mailtje sturen? Alvast bedankt en geniet van jullie avontuur!! Groet, Marcel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
